GUNEŞİN KATTIĞI SİHİR Işığın peşinde yolculuğumuz devam ediyor. Güneşi hasretle beklediğimiz aylar, zamanlar, Özgürlük Parkında rengârenk yaprak tüneline girdim. Duvara kattığı zenginliğe bakakaldım. Güneş bir an bulutların ötesine girdi. Duvar sadeleşti birden. Boşuna güneş her dönemin tanrısı olmamış. Dünyayı yaşanılır kılmış.
Batı rüzgârının getirdiği serinliği almak için iskelenin baş tarafına oturmuşum. Neredeyse akşam oluyor. Karşı tepeler Altın sarısı, Will Judy’ nin “Altın Pencereli Ev” hikâyesi geliyor aklıma. Hayalimdeki tepeyi ve o renkleri çiziyorum. “İyi ki buradayım. Tüm canlılarla barış içindeyim şu an.” …. Güneşi takip ediyorum sabahtan bu yana. Her zaman ki gibi gene batacağı yere…
Dalga Bugünlerde DİMEŞLERDE dalga saymayı özledim. Hiçbir iskele bu kadar özgür bakışı bana hissettirmedi, Biteviye şavuuuu şaaavuuu şaavuu dalga sesi var, ama her ses farklı, Çok ince sesli, kısa süreli, cılız dalgalar da var, AAaaaa şu gelene bak, hem de çoook yüksek, tüm sesleri bastıraacaak!, Ama oda bitecek, Büyükler geliyor diye küçük dalgalar susmuyor.…